نرخ بازگشت سرمایه؛ تعریف، فرمول و محدودیت ها - وبلاگ یاهو

به گزارش وبلاگ یاهو، نرخ بازگشت به سرمایه (Return on investment) یک معیار برای سنجش عملکرد شما در سرمایه گذاری های گوناگون به شمار می آید و کاربرد فروانی دارد و در عین حال بدست آوردن مقدار درصدی آن بسیار ساده و آسان است.

نرخ بازگشت سرمایه چیست؟

نرخ بازگشت سرمایه (Return on Investment) یک سنجش عملکرد به شمار می آید که برای ارزشیابی بهره وری یک سرمایه گذاری و یا مقایسه بهره وری تعدادی از سرمایه گذاری های متفاوت به کار می رود. این معیار، میزان بازگشت یک سرمایه را نسبت به هزینه سرمایه می سنجد. برای محاسبه آن، سود و یا بازگشت سرمایه به هزینه سرمایه گذاری سرمایه تقسیم می گردد. نتیجه این معادله به صورت درصدی و یا نسبت ارائه می گردد.

فرمول بازگشت سرمایه به این صورت است:

هزینه سرمایه (هزینه سرمایه-سود حاصل از سرمایه)

در فرمول بالا. سود سرمایه به درآمد دریافتی که از فروش سهام سرمایه گذاری به دست می آید بر می گردد. از آنجایی که نرخ بازگشت سرمایه به صورت درصدی محاسبه می گردد به راحتی می تواند با بازگشت سایر سرمایه گذاری ها مقایسه گردد که به افراد این امکان را می دهد تا انواع گوناگونی از سرمایه گذاری را بتوانند محاسبه و مقایسه کنند.

تجزیه و تحلیل نرخ بازگشت سرمایه

نرخ بازگشت سرمایه به سبب تطبیق پذیری و سادگی اش بسیار معروف است. اساسا از این معیار می توان به عنوان یک ارزیابی اولیه از سود سرمایه گذاری استفاده کرد. محاسبه آن کار سختی نیست، به راحتی تجزیه و تحلیل می گردد و کاربرد بسیار زیادی نیز دارد. به این جملات توجه کنید:

• اگر نرخ بازگشت سرمایه مثبت نباشد و یا فرصت های دیگری با نرخ بازگشت سرمایه بهتری وجود داشته باشد! این سیگنال ها به سرمایه گذار کمک می کند تا بهترین گزینه ها را انتخاب نماید.

به عنوان مثال تصور کنید جوی 1000 دلار در سال 2010 در شرکت آ سرمایه گذاری کرده است و سهام خود را با مجموع 1200 دلار طی یک سال فروخته است. برای محاسبه بازگشت سرمایه، او باید سود خود را (200=1000- 1200) تقسیم بر هزینه کل سر مایه گذاری (1000) کند در این حالت نرخ بازگشت سرمایه او 200 تقسیم بر 1000 شده و 20 درصد می گردد.

با این اطلاعات بدست آمده او می تواند سرمایه گذاری اش در این شرکت را با پروژه های دیگر مقایسه نماید. تصور کنید جوی علاوه بر شرکت آ، 2000 دلار نیز در سال 2011 در شرکت ب سرمایه گذاری کرده است و مجموع سهام خود را در سال 2014، 2800 دلار فروخته است. بازگشت سرمایه جوی در این شرکت نسبت 800 به 2000 یا حدود 40 درصد است.

محدودیت های نرخ بازگشت سرمایه

همین مثال جوی برخی محدودیت های نرخ بازگشت سرمایه را به خصوص در مقایسه سرمایه گذاری ها نشان می دهد. اگرچه نرخ بازگشت سرمایه در سرمایه گذاری دوم جوی دوبرابر اولی بود زمان بین خرید جوی و فروش آن در سرمایه گذاری اول یک سال بود اما در سرمایه گذاری دوم این نرخ برای سه سال محاسبه شد.

جوی باید در تعیین نرخ بازگشت سرمایه، میزان زمان سرمایه گذاری را نیز در نظر بگیرد. اگرچه نرخ مجموع سرمایه گذاری او 40 درصد بود، اما برای محاسبه میانگین این عدد در سال باید این 40 درصد را تقسیم بر 3 کند تا بتوان گفت: او در میانگین سالانه 13.33% بازگشت سرمایه داشته است. وقتی که این بازگشت سرمایه را در مقیاس سالیانه بررسی می کنیم می بینیم با این که به نظر می رسد جویی در سرمایه گذاری دوم سود بیشتری داشته است، اما سرمایه گذاری اول او کارآمدتر و سودده تر بوده است.

نرخ بازگشت سرمایه می تواند همراه با نرخ بازده استفاده گردد و در چهارچوب زمانی یک پروژه به آن توجه گردد. همچنین می توان از معیار ارزش خالص فعلی که تفاوت در ارزش مالی را در طول زمان به خاطر تورم بررسی می کند استفاده کرد. کاربرد معیار ارزش خالص فعلی در زمان محاسبه را نرخ بازده واقعی می نامند.

پیشرفت های نرخ سرمایه

اخیرا سرمایه گذاران و تجار به ایجاد ورژن جدیدی از معیار بازگشت سرمایه روی آورده اند که به آن بازگشت اجتماعی سرمایه گفته می گردد. این معیار ابتدا در سال های اولیه پس از سال 2000 به وجود آمد و هدف آن بررسی اثرات گسترده استفاده از ارزش مالی اضافی در سرمایه گذاری است. (به عنوان مثال معیار های اجتماعی و محیطی که در حال حاضر در حساب های مالی قراردادی منعکس نمی گردد.)

آیا شما از این فرمول برای تجارت خود استفاده می کنید؟ آیا این عدد به شما در تجارتتان کمک می کند؟ تجربیات خود را با مخاطبان وبلاگ یاهو درمیان بگذارید.

برگرفته از: investopedia