کدام کشورها کمترین گردشگر را دارند؟ - وبلاگ یاهو

به گزارش وبلاگ یاهو، زیاد سفر می کنید؟ اگر تا به حال یکی از این کشورها را دیده باشید، پس یعنی تا حالا کارتان را درست انجام داده اید.

نصف لذت دنیاگردی به آن است که همه چیز را در خصوص ماجراهای خودتان برای بقیه تعریف کنید. اما زیبایی های اسپانیا را به این راحتی نمی توان تعریف کرد. هر سال، بریتانیایی های زیادی به این کشور سفر می نمایند (8,550,000 نفر بر اساس آمار سازمان ملل متحد) که تعدادشان بسیار بیشتر از ملیت های دیگری است که به اسپانیا می آیند.

یونان (2,071,000 بازتماشاماینده)، مکزیک (480,000 بازتماشاماینده)، یا حتی هند (237,000 بازتماشاماینده) هم به همین صورت هستند. مسافران بریتانیایی حتی به کوبا، موریس، سریلانکا، آندورا، تانزانیا، بنگلادش، پرو و ایران که همگی مقصدهای عجیب و غریبی هستند هم زیاد سفر می نمایند.

اما کشورهایی که در ادامه معرفی می کنیم به ندرت مورد بازدید بریتانیایی ها قرار می گیرند؛ مرکز آمار سازمان ملل می گوید که فقط 2000 نفر از بریتانیایی ها یکی از این کشورها را به عنوان مقصد مسافرت خود در تعطیلات برمی گزینند (این تعداد برابر با 0.003 درصد از تعداد کل بریتانیایی ها است).

مالاوی

دریاچه مالاوی (Malawi Lake) اصلی ترین علت برای بازدید از مالاوی است. این دریاچه، با 563 کیلومتر درازا، نهمین دریاچه بزرگ در دنیا و در عین حال، سومین دریاچه بزرگ و دومین دریاچه عمیق در آفریقا است. شمار گونه های ماهی این دریاچه بسیار بیشتر از دریاچه های دیگر است، از جمله 700 نوع از ماهی های سیچلاید که موجوداتی ریز، رنگارنگ و باله دار هستند که روی سطح آب می درخشند. لیوینگستون، آن را دریاچه ستاره ها می نامد که منظور او از ستاره ها، هزاران قایق ماهیگیری است که شب ها، روی سطح دریاچه شناور هسنند و فانوس های آن ها از ساحل دیده می گردد.

قزاقستان

حومه مرکز قزاقستان، آستانه از مناطقی تشکیل شده که در واقع پاسخی از طرف این کشور به گراند کانیون (Grand Canyon) آمریکا است: شارین کانیون (Charyn Canyon). پیست اسکی شیمبولاک (Shymbulak) هم در همین منطقه است که فاصله آن با آلماتی (Almaty) فقط 30 دقیقه است؛ دریاچه کایندی (Kaindy) با چشم اندازی شگفت انگیز هم در کوه های تین شان (Tien Shan) است.

ارمنستان

مرکز ارمنستان، ایروان، یکی از قدیمی ترین شهرهای مسکونی دنیا است که 29 سال قدیمی تر از رم است. این شهر که با کوه های پوشیده از برف آرارات احاطه شده، به نام شهر صورتی معروف است که این نام گذاری به خاطر سنگ های آتشفشانی صورتی رنگی است که در بسیاری از ساختمان های این شهر استفاده شده اند.

این کشور، زیستگاه 345 مورد از 530 گونه های پرنده های اروپایی است که نقش برخی از آن ها مثل شاهین ها، قوها و عقاب ها، روی سلاح های ارمنی ها حک شده است.

بوتسوانا

پارک ملی کوبه (Chobe) یکی از برترین مکان های آفریقا برای تماشا پلنگ ها، شیرها و چیتاها است. زیاد بودن آن ها به خاطر سیاست های حفاظتی قابل توجه بوتسوانا است که این کشور را به یکی از برترین مقصدهای سافاری در آفریقا تبدیل نموده است.

ازبکستان

اگر شما شیفته جاده باستانی ابریشم هستید، اما هنوز نتوانسته اید از ابتدا تا انتهای این جاده را از چین تا ترکیه بپیمایید، می توانید سه تا از مهم ترین شهرهای آن را در ازبکستان پیدا کنید. خیوه (Khiva)، بخارا (Bukhara) و سمرقند (Samarkand) توقفگاه های مهمی برای تاجران بودند و حالا با زحمت بسیار توانسته اند که به شکوه سابق خود، با همان مناره های پر از زرق و برق، گنبدهای خوش تراش و کاشی های مسحورنماینده برگردند.

بلیز

نایجل تیسداول (Nigel Tisdall) پس از سفری که اوایل امسال و به خاطر تلگراف تراول (Telegraph Travel) به این کشور انجام داد، نوشت:

یکی از لذت های سفر به این جا، خلوتی بلیز است. با این که کشورهای همسایه های آن، یعنی مکزیک و گواتمالا، به خاطر شلوغی شان معروف هستند، اما جاده های اینجا خلوت و سواحل آن پر از آرامش است و مکان های باستانی اش هم به طرز خوشایندی، عاری از هر جمعیتی است.

لیختن اشتاین

این کشور هلالی شکل و آلمانی زبان که بین اتریش و سوئیس قرار گرفته، منظره ها کوهستانی بی نظیری دارد که مناسب پیاده روی، دوچرخه سواری کوهستانی و ورزش های زمستانی است. قلعه قرن دوازدهمی وادوز (Vaduz Castle) هم در این منطقه است. یک گالری هنرهای معاصر خوب و یک موزه مربوط به پست هم در مرکز این کشور وجود دارد.

گرجستان

این کشور که در میانه راه آسیا و اروپا قرار گرفته، ویژگی های زیادی را در خود جای داده است: از کوه های برفی گرفته تا سواحل شنی، باغ های انگور، شهرهای باستانی و صومعه هایی که به ثبت یونسکو رسیده اند. حتی می توانید در کنار کلیساهای جامع ارتدکس و روستاهای آن که گویی متعلق به زمان های گذشته هستند، از قهوه های لذیذ و کلوب ها و کافه های مختلف هم لذت ببرید که اختلافات بسیاری با فرهنگ این جامعه دارند.

آموس چپل (Amos Chapple)، عکاس نیوزیلندی که به خاطر استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین در عکاسی معروف شده، در هفت سال گذشته بارها از این مکان بازدید نموده است. او به تلگراف تراول گفت:

اولین بار سال 2010 به این کشور رفتم و بلافاصله عاشق آن شدم؛ جای بسیار زیبا و مرموزی است. گرجستان بهشت عکاسان و آخرین جایی است که برای ماجراجویی باید به آنجا رفت.

جمهوری آذربایجان

باکو، مرکز جمهوری آذربایجان، را معمولا به خاطر معماری های عجیب وغریب و طلاهای زیادش به دبی تشبیه می نمایند. بناهای معروف اینجا عبارتند از مرکز فرهنگی حیدرعلی اف که به وسیله زاها حدید طراحی شده، برج آینه ای SOCAR و آسمان خراش های تاور فلیم (Tower Flame) که نمادی از ذخایر نفت و گاز آذربایجان هستند. آب راه ونیز کوچک هم در باکو واقع شده است که بین مغازه ها، رستوران ها و اماکن تفریحی جریان دارد و برترین روش برای عبور از میان آن ها، گوندولا (قایق ونیزی) است.

موزامبیک

کریس لیدبیتر (Chris Leadbeater) از تلگراف تراول می گوید:

موزامبیک، به عنوان یک مقصد گردشگری با 2300 کیلومتر ساحل با استراحتگاه های لوکس و مدرن، روزبه روز در حال محبوب تر شدن است. اما روح واقعی موزامبیک را تنها در جزایر و گذشته این بخش آسیب دیده، اما بسیار زیبای آفریقای جنوبی می توان دید.

خانه های بازرگانان، کلیساها و قلعه های سفید این جا به خاطر آب و هوای نمکی منطقه تا سه دهه آینده فرو خواهند ریخت، اما حالا از آن ها به عنوان استودیوهای هنری، مغازه های کوچک و هتل های لوکس استفاده می گردد که از این حیث، می توان جزیره ایبو (Ibo) در موزامبیک را جای خیلی خاصی دانست.