تغذیه در شیر خوران - وبلاگ یاهو

به گزارش وبلاگ یاهو، کودک ابتدا در مرحله نوزادی از شیر مادر تغذیه می کند. با بزرگ تر شدن او مواد خوراکی دیگر هم به فهرست غذایی او اضافه می شود تا زمانی که او هم مانند دیگر افراد خانواده تغذیه کند. برخی مادران به راستی نمی دانند چه زمان می توان کودک را با موادی غیر از شیر تغذیه کرد و حتی گاهی نوع مواد غذایی و مقدار مصرف آنها را به خوبی

تغذیه در شیر خوران

کودک ابتدا در مرحله نوزادی از شیر مادر تغذیه می نماید. با بزرگ تر شدن او مواد خوراکی دیگر هم به فهرست غذایی او اضافه می شود تا زمانی که او هم مانند دیگر افراد خانواده تغذیه کند. بعضی مادران به راستی نمی دانند چه زمان می توان کودک را با موادی غیر از شیر تغذیه کرد و حتی گاهی نوع مواد غذایی و مقدار مصرف آنها را به خوبی نمی شناسند. آغاز غذای کمکی از 6 ماه به بعد است که با فرنی آغاز می شود. بعد از فرنی، تغذیه کمکی کودک حریره بادام، پوره سیب زمینی و ... است. کم کم تا یک سالگی، تنوع غذایی باعث رشد قوه چشایی کودک و کشف رنگ ها و مزه ها و بوهای مختلف از طریق او می شود. با این کار کودک قدرت انتخاب پیدا می نماید و این مرحله از رشد، اهمیت بسیار زیادی دارد. شیر مادر بهترین و کامل ترین غذا برای شیرخوران زیر 6 ماه می باشد و در این دوران شیر مادر به تنهایی به علاوه قطره مولتی ویتامین (از 15 روزگی) کلیه نیازهای تغذیه ای شیرخوار را تامین می نماید. غذای کمکی برای شیرخوار باید پس از 6 ماهگی آغاز شود، زیرا بعد از 6 ماهگی نیازهای غذایی شیرخوار به تنهایی با شیر برآورده نمی شود و لازم است علاوه بر شیر مادر، تغذیه کودک با غذاهای نیمه جامد هم آغاز شود. تغذیه تکمیلی علاوه بر تامین انرژی، دوران بسیار حساسی برای ایجاد عادات صحیح غذایی و استفاده از غذای سفره خانواده است. آغاز تغذیه تکمیلی قبل از 6 ماهگی به علت آماده نبودن دستگاه گوارش شیرخوار برای پذیرش غذاهای دیگر غیر از شیر، اقدام نادرستی است چون دستگاه گوارش کودک هنوز تکامل نیافته و با کوچک ترین آلودگی به علت عدم رعایت بهداشت، امکان ابتلا به عفونت ها از جمله اسهال افزایش می یابد و باعث کاهش یا توقف رشد شیرخوار می شود. از طرف دیگر آغاز زودرس تغذیه تکمیلی سبب کاهش مدت زمان مکیدن پستان مادر می شود. به علاوه ممکن است غذای کمکی در مقایسه با شیر مادر، انرژی و مواد مغذی کمتری به کودک برساند که موجب اختلال رشد کودک و در نهایت سوء تغذیه او می شود. همچنین زود آغاز کردن تغذیه تکمیلی، احتمال بروز حساسیت به بعضی از مواد غذایی را در کودک افزایش می دهد. نتیجه این که بهترین سن آغاز برای غذای کمکی بعد از خاتمه ماه ششم زندگی است. البته این به آن معنی نیست که باید دفعات شیردهی را کم کرد، بلکه باید مادر ترغیب شود هر زمان که کودک تمایل دارد، شیر خود را به او بدهد و بر اساس سن کودک، چند نوبت هم غذای کمکی بعد از شیر مادر به او داده شود. اگر غذای کمکی دیر آغاز شود، کودک تمایل خود را به خوردن غذاهای دیگر و امتحان کردن مزه و طعم های نو از دست می دهد. همچنین تکامل عمل جویدن به تعویق افتاده و کودک غذای دیگری جز شیر مادر یا مایعات را نمی خورد که این خود منجر به کم غذایی، اختلال رشد و سوء تغذیه می شود. اصولی که باید در مورد تغذیه تکمیلی رعایت شوند، عبارتند از:

1-مواد غذایی باید از نظر مقدار و نوع به تدریج به غذای شیرخوار اضافه شود.

2-ابتدا از یک نوع غذای ساده آغاز و به تدریج مخلوطی از چند نوع غذا داده شود.

3-از مقدار کم آغاز و به تدریج بر مقدار آن افزوده شود.

4-بین اضافه کردن مواد غذایی مختلف حدود 7-5 روز فاصله لازم است، زیرا شیرخوار باید به یک نوع غذا عادت کند و بعد غذای نو اضافه شود. اضافه کردن یک به یک مواد سبب می شود اگر کودک ناسازگاری به یک ماده غذایی داشته باشد، شناخته شود و بتوان آن را از غذا حذف کرد. همچنین دستگاه گوارش کودک فرصت پیدا کند تا به غذا عادت کند.

5-ابتدا باید غذا رقیق تهیه شود به طوری که غلظت آن کمی بیشتر از شیر مادر باشد. سپس به تدریج بر غلظت آن افزوده شود. سفت کردن تدریجی غذا سبب یادگرفتن عمل جویدن می شود.

6-اگر در آغاز غذای تکمیلی، شیرخوار به غذای خاصی بی میل بود، نباید در خوردن آن پافشاری کرد و می توان یک تا دو هفته آن غذا را حذف و سپس دوباره به او داد.

تحقیقات دانشمندان استرالیایی نشان می دهد بچه هایی که با شیر مادر تغذیه شده اند، باهوش تر از بچه هایی هستند که از شیر خشک تغذیه می کنند. پژوهشگران دانشگاه کوئینزلند با بررسی 4 هزار کودک به این نتیجه رسیدند هرچه کودک مدت طولانی تری از شیر مادر تغذیه شده باشد، بهره هوشی بالاتری خواهد داشت. بر اساس تحقیقات انجام شده احتمال مادرانی که فرزندان خود را با شیر خودشان تغذیه می کنند، علاقه و دلبستگی با کودک خود برقرار می کنند که به رشد ادراکی کودک کمک می نماید. بر اساس این گزارش وجود اسیدهای چرب امگا در شیر مادر هم به رشد ادراکی کودک کمک می نماید، علاوه بر آن شیر مادر حاوی پادتن های بیشتری است و از ابتلای کودک به عفونت ها پیشگری می نماید.

*سخن آخر

تغذیه با شیر مادر، مقدار مرگ و میر نوزادان بر اثر عواملی مانند انواع عفونت ها و سندرم های منجر به مرگ ناگهانی و ضایعات دیگر را به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش می دهد.

شیر مادر حاوی موادی است که حتی از ابتلای نوزادان به ویروس HIV و انواع سرطان ها ممانعت می نماید. محققان اعلام کردند نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند، 20 درصد کمتر از سایر نوزادان دچار مرگ و میر می شوند و هرچه طول دوره شیردهی به نوزاد بیشتر باشد، خطرات مرگ و میر کاهش می یابد.

منبع:نشریه کوچه ما، شماره 14.

/ج

منبع: راسخون