تریکوتیلومانیا یا اختلال کندن مو چیست؟ - وبلاگ یاهو

به گزارش وبلاگ یاهو، این نوع از بیماری با عنوان اختلال کندن مو نیز شناخته می شود. افرادی که مبتلا به تریکوتیلومانیا هستند، تمایل زیادی برای کندن مو های خود، معمولاً از پوست سر، مژه ها و ابرو های خود دارند.

به گزارش وبلاگ یاهو به نقل از webmd، آن ها می دانند که این کار آسیب رسان است، اما اغلب نمی توانند از این کار صرف نظر کنند. در موقعیت های تنش زا، زمانی که استرس و اضطراب در این افراد تشدید می شود، برای آرام کردن خود ممکن است سعی به کندن مو ها کنند.

علاوه بر کشیدن مکرر مو، علائم دیگری ممکن است فرد داشته باشد که شامل موارد زیر است:

1. احساس تنش قبل از کندن مو یا تلاش برای مقاومت در برابر میل به کشیدن مو

2. احساس تسکین، رضایت یا خوشحالی پس از کندن مو

3. پریشانی در کار یا زندگی اجتماعی به علت این اختلال

4. رفتار هایی مانند بررسی ریشه و چرخاندن موها، کشیدن مو ها بین دندان ها، جویدن یا خوردن مو

5. علاقه برای انواع بافت روی سر

اگر به تریکوتیلومانیا مبتلا هستید، ممکن است با مسائل دیگری مانند، اونیکوفاژی (جویدن ناخن) یا کشیدن الیاف از پتو یا مو های عروسک، دست و پنجه نرم کنید.

علل و عوامل خطر

علت دقیق تریکوتیلومانیا هنوز تعیین نیست. ممکن است مربوط به تغییرات در مسیر های مغزی باشد که نواحی مرتبط با نحوه مدیریت احساسات، حرکت، ایجاد عادات و تعادل را شامل می شود.

برخی موارد ممکن است خطر ابتلا به تریکوتیلومانیا را افزایش دهد، از جمله:

1. سن: این اختلال معمولا در اوایل نوجوانی، بین سنین 10 تا 13 سالگی شروع می شود. ممکن است با افزایش سن تشدید یابد و یا از بین رود.

2. ژنتیک: اگر یکی از اعضای خانواده مبتلا به این عارضه باشد، این احتمال همواره وجود دارد که ژن بیماری به نسل بعد منتقل شود.

3. سایر اختلالات سلامت روان: اگر با تریکوتیلومانیا زندگی می کنید، ممکن است مسائل روانی دیگری مانند اضطراب، افسردگی یا اختلال وسواس فکری (OCD) داشته باشید.

4. فشار های روانی: استرس شدید ممکن است باعث ایجاد تریکوتیلومانیا در برخی افراد شود. اضطراب می تواند با موقعیت هایی مثل درگیری خانوادگی یا مرگ یکی از دوستان یا اعضای خانواده ایجاد شود.

بسکمک از افرادی که تریکوتیلومانیا دارند سعی می کنند مشکل خود را انکار کنند و ممکن است سعی کنند ریزش موی خود را با استفاده از کلاه یا انواع موی مصنوعی پنهان کنند.

تشخیص تریکوتیلومانیا

این اختلال بر اساس علائم آن تشخیص داده می شود و آزمایش خاصی برای آن وجود ندارد. یک پزشک ممکن است فردی را که علائم تریکوتیلومانیا دارد به روانپزشک یا روانشناس ارجاع دهد تا با مشاوره درمانی، بتوان از حادتر شدن بیماری جلوگیری کرد.

درمان تریکوتیلومانیا و درمان های خانگی

بسکمک از انواع درمان می تواند برای افراد مبتلا به این اختلال، مفید باشد و حتی به آن ها کمک کند تا کندن مو را به طور کامل متوقف کنند.

1. تغییر عادت: این اغلب درمان اصلی تریکوتیلومانیا است. به شما کمک می کند تا به جای کشیدن مو، عادت های کم ضرر دیگر را تمرین کنید، مانند مشت کردن دست هایتان در زمانی که میل به کشیدن مو ها دارید.

2. درمان شناختی: این درمان به افراد کمک می کند تا باور هایی را که منجر به کندن مو می شود را کشف کرده و تغییر دهند.

هیچ داروی مورد تایید FDA برای تریکوتیلومانیا وجود ندارد، اما مصرف این دارو ها تحت نظر پزشک ممکن است علائم را در برخی افراد کنترل کنند:

دارو های ضد افسردگی

آنتی سایکوتیک های آتیپیک

N-استیل سیستئین، یک مکمل اسید آمینه

طبق گزارشی که از افراد مبتلا انجام شد، بسکمک می گویند که احساس شرم و خجالت می کنند و اغلب اعتماد به نفس پایینی دارند. افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا ممکن است از موقعیت های اجتماعی و دوستی ها دوری کنند و حتی پیشنهاد های شغلی را رد کنند.

هنگامی که متوجه شدیم، به این اختلال مبتلا هستیم، باید با پزشک خود مشورت کرده و بهترین درمان را پیگیری کنیم تا بهبودی حاصل شود.